(gepubbliceerd in verkorte vorm in de Amigoe in mei 2015)
In 1970 brachten mijn vrouw en ik een bezoek aan Moaskou en wat toen nog heette Leningrad. Ik had wat Russisch geleerd en wilde het wel eens in praktijk brengen. Met name in Moskou, en in veel mindere mate in Leningrad, werden wij op straat soms aangesproken met de termn "Towarisjtsj" dat is "kameraad" en helaas was mijn kennis van de taal te beperkt om dan de spreker aan het verstand te brengen dat wij niet zijn "kameraden" waren; in plaats daarvan antwoordde ik dan met "gospodin", dat is "heer", "meneer" in de hoop dat men zou begrijpen dat wij meer hechtten aan de normale beleefdheidsnormen dan aan de kwasi gelijkheidsvormen van een totalitair regime.
Dit soort kwasi-gelijkheidsvormen zijn namelijk typerend voor autoritaire en dictatoriale regimes, die daarmee pretenderen de hele bevolking als gelijkwaardig te benaderen. Men denke aan de revolutionairen in het Frankrijk van het eind van de achttiende eeuw, dtoen mannen als robespierre een waanzinnig schrikbewind voerden, met duizenden guillotinedoden als gevolg, hijzelf als laatste, maar iedereen wel iedereen moest aanspreken als &ldquo/citoyin”!
“Ciudadano Glembert Croes” zou er goed aan doen zich eens te verdiepen in de geschiedenis - ook in die van buurland Venezuela - in plaats van leentjebuur te spelen bij lieden als wijlen Hugo Chávez en diens opvolger megalomane buschauffeur Nicolas Maduro. Wie het taalgebruik gaat imiteren van demagogen als Hugo Chávez, spiegelt zich daarmee aan diens demagogie en is daar dus kennelijk een bewonderaar van en wie een demagoog, autoritair leider of dictator bewondert is daarnee een vijand en gevaar voor elke ware democraat. God beware Aruba voor dat soort demagogie!
Maar ja, geschiedenis is geen leidraad voor demagoggn en dus kennelijk ook niet voor “ciudadano Glenbert”, die zo nodig als parlementariër het moet hebben tegen “Ciudadano Ministro Presidente”. Die zou er goed aan doen zich eens een beetje te verdiepen in de geschiedenis van buurland Venezuela. Dat zou hem feilloos aantonen,datt de illusie dat onze buren de ouwe troep van onze rafinaderij gaan heropenen, valt onder het Nederlandse spreekwoord: 'veel beloven en weinig geven doet de gekken in vreugde leven'
.Henk de Beijer