De megalomane buschauffeur Nicolas Maduro heeft zichzelf voor zes jaar herkozen tot president van Venezuela. Dat was voor hem een klein kunstje want hij heeft nog genoeg hielenlikkers onder zijn controle om massaaal stembussen te gaan vullen, met van te voren ingevulde stembiljetten. Plus de stemmen van de armen die daarvoor hun steunkaart moesten gebruiken op straffe van verlies van die steun. En het aantal armen in Venezuela is gedurende de laatste jaren verhonderdvoudigd. Iedereen 'cu dos dede di sintí' heeft geen moment getwijfeld aan zijn "overwinning".

Wat echter wel verbazingwekkend is, is dat er op Aruba ook nog steeds lieden rondlopen, met name in de politiek, die denken dat een stel Venezolaanse hielenlikkers onze raffinaderij gaat heropenen. Ik ben ervan overtuigd dat menige politicus er in zijn hart niet in geloofde, maar uit angst voor stemmenverlies - en dus voor machtsverlies - zich toch achter de illusies schaarde, daarmee de Arubaanse gemeenschap in een bij voorbaat mislukt kostbaar avontuur stortend.

In december 2015 schreef ik al in deze kolommen onder de titel 'Hoe groen was mijn eiland' dat de Arubaanse politici bleven vasthouden aan de illusie van heropening van de volkomen verouderde raffinaderij en van het vinden van olie of gas onder onze zeebodem. Beide waren en zijn nog steeds illusies, die onze politici blijven uitdragen om geen stemmen - en dus macht - te verliezen. De verwachting van gas en olie onder onze zeebodem is al zo oud als de weg naar Keulen. Ik herinner mij nog dat zelfs Betico Croes al de illusie uitsprak dat Aruba een tweede Koeweit zou worden. Intussen is het een soort tweede Miami Beach geworden. en dat biedt in ieder geval voor de nabije toekomst betere perspectieven dan alle illusies.

Eerlijk gezegd is het een raadsel waarom de Arubaanse politieke partijen niet gezamenlijk kunnen besluiten het volk geen loze verwachtingen meer op de mouw te spelden, waarvan ze alweer 'cu dos dede di sintí' " kunnen weten dát het illusies zijn. Indertijd sprak premier Eman nota bene over "de groenste raffinaderij ter wereld" terwijl iedereen - voor de derde maal - 'cu dos dede di sintí' weet dat het klinklare onzin is. Er bestaan geen "groene" raffinaderijen. En zelfs de illusie van gestookt worden op gas, nota bene uitVenezuela, is verre van 'groen', want ook gas is vervuilend, al is het minder dan stookolie. En wie er op Aruba in vredesnaam afhankelijk wil zijn van Venezuela, waaronder minstens één politicus, moet op zijn achterhoofd gevallen zijn.

Ongetwijfeld zal er in de toekomst een keer blijken dat het vertrek van de Lago in 1985 ook direct te maken had met bolle pocherij van de toenmalige Venezolaanse politici, die daar meesters in waren. En nu lacht Valero in zijn vuistje want Aruba zit opgescheept met de enorme rotzooi die vele miljoenen gaat kosten om hem op te ruimen. Beste mensen, gebruik toch je gezonde verstand - die 'dos dede di sintí'"- en zeg maar dag met het handje tegen heropening van die troep, want hoe eerder je dat doet, hoe minder over de balk gesmeten miljoenen het ons gaat kosten.

Henk de Beijer