De overheid die de illegaliteit bevordert? Kom nou, die bestaat toch niet! Was het maar waar! Ze bestaat wel degelijk en wel op Aruba! Je moet wel, als je werk wilt laten uitvoeren! Je gaat toch geen drie, vier, vijf maanden wachten tot je eindelijk een vergunning het om iemand aan te nemen! Zelfs voor zoiets simpels als een stagiair(e) zit je bij het roemruchte DIMAS minstens drie maanden te wachten, voor je zo iemand kunt laten komen. Ondertussen is de stagetijd al voorbij.
Wilt U een inwonende dienstbode? Op Aruba zelf hoef je niet te proberen zo iemand te krijgen. Je moet wel in het Buitenland zoeken en bedenk wel, ze mag officiëel niet al op Aruba zijn bij de eerste aanvraag! Ondertussen zitten de hulpbehoevende ouderen, die het echt wel kunnen betalen, maar te wachten en wachten, en zo goed en zo kwaad als het kan de boel een beetje bij te houden. Ze hadden er geen idee van dat het zo lang zou duren! Om het nog een beetje langer te rekken eist Aruba tegenwoordig ook nog dat de in het buitenland wachtende persoon bij een Nederlandse ambassade een visum voor Aruba aanvraagt. En dan woont de toekomstige gedienstige op de Filippijnen bijvoorbeeld zo'n achthonderd kilometer van de dichtstbijzijnde ambassade! Ga er maar aanstaan. De goedkoopste manier is dan een busrit van minimaal 12 uur!
Op de website van DIMAS staat een telefoonnummer dat je kunt bellen. alleen, .... die telefoon wordt vrijwel nooit aangenomen! Ook kun je op die website een e-mailbericht schrijven. Het wordt binnen vijf dagen beantwoord, staat er. Alleen, .... in welk toekomstig jaar die vijf dagen ingaan staat er niet bij. Dat noemen we op ons eiland "klantvriendelijkheid"!
In het verleden heeft menigeen zich vaak afgevraagd, als er weer eens illegalen werden ontdekt bij een aannemer of restaurant of hotel, waarom die werkgevers niet onmiddellijk een hoge boete kregen opgelegd. Dat is nu wel duidelijk. De overheid kan wel wettelijk hoge boetes invoeren voor het in dienst hebben van illegale werknemers, maar als de overheid zelf bedrijven en particulieren dwingt om mensen illegaal te laten werken, omdat het werk nu eenmaal wel gedaan moet worden, kan men hoog of laag springen, maar iets waarvan je zelf de oorzaak bent, kun je moeilijk beboeten!
Daar komt nog bij, dat tegenwoordig de werkvergunning op naam van de werknemer staat, wat op zich een goede zaak is. Echter, die werknemer moet bij eerste aanvraag in het buitenland verblijven zodat de werkgever hetzij in dat buitenland zelf de potentiële werknemer moet kennen, hetzij dat hij via reeds vergunning houdende buitenlanders familie of vrienden krijgt aanbevolen. Maar voordat zo iemand dan eindelijk op Aruba kan aankomen, zijn we wel een half jaar verder! En dan ben je nog niet uit de gevarenzone, want dan moet de buitenlander eerst nog een medische keuring ondergaan, met het risico dat hij/zij alsnog wordt afgewezen en al het betaalde geld niet wordt teruggegeven aan de aanvrager, maar aan de overheid vervalt. Zou het niet minder riskant zijn de eerste aanvraag vergezeld te doen gaan met een medische keuring uit het land van de werknemer? Voor de zekerheid, - omdat er niet altijd vertrouwen bestaat dat zo'n keuring niet frauduleus verkregen is - kan dan op Aruba nogmaals gekeurd worden.
En een andere dringende vraag: wie is verantwoordelijk voor eventuele medische kosten van iemand die men ' illegaal' in dienst heeft? De meesten zullen zich ndaarvoor niet verantwoordelijk voelen en schepen dus de overheid op met soms exhorbitante kosten. Anderen , met een moreel verantwoordelijkheidsgevoel, zullen zich daarvoor wel verplicht voelen, met het risico op torenhoge kosten!
Kom op minister! Haal nou eens de bezem door dat hele systeem zodat een tijdelijke vergunning bijvoorbeeld binnen twee weken kan worden afgegeven. Met de moderne computerprogramma's moet dat heel wel mogelijk zijn maar dan moet er wel gewerkt worden en dat blijft een problem bij de overheid. Hoe dan ook: Daarna kun je altijd nog de hele ambtelijke rompslomp afwerken om tot een definitieve vergunning te komen.
Henk de Beijer