In Nederland moet de koning de tweede dinsdag in september opdraven als voorlezer van de bedenksels van Mark Rutte. Op Aruba doen we dat de eerste dinsdag en hier is de koning vervangen door een lokale voorlezer, de gouverneur en de opsteller door onze premier. Persoonlijk heb ik altijd medelijden, zowel met de koning als met de gouverneur. Er wordt ze niet gevraagd of ze het wel eens zijn met wat er staat, en dus onderwerpen ze zich gedwee aan deze poppenkast. Gelukkig konden de mariniers het op Aruba dankzij een storm die anders beschikte, laten afweten zodat ze hun zinloze exercitie niet hoefden op te voeren.

Eigenlijk is het verbazingwekkend dat zoveel volwassen mensen zich er aan onderwerpen, en daarbij ook nog geloven dat wat de koning, c.q. de gouverneur voordraagt nog waar is ook. Elke minister heeft zijn eigen stokpaardjes eraan bijgedragen, vermoedelijk in de wetenschap dat er toch niks van terechtkomt.

Neem de verkleining van het overheidsapparaat. Zo ver mijn Arubaanse herinnering teruggaat - minstens vijftig jaar - zijn er door alle opeenvolgende regeringen VUT-regelingen ingevoerd, waardoor de beste krachten vertrokken. Het ambtenarencorps is intussen niet kleiner, maar groter geworden en we weten allemaal waarom.

Zo ook het probleem van de vuilnisverwerking. Ook daarvoor zijn, zeker sinds de Status Aparte grootse plannen gemaakt om het aan te pakken en sommige zijn zelfs in uitvoering genomen tegen hoge kosten, maar hebben tot nog toe niks opgeleverd. En dus verklaren we nu ook weer dat het nu eindelijk gaat gebeuren. Vermoedelijk gelooft alleen de betrokken minister erin, of ook niet.

Op het ministerie van onderwijs blijven we ook stokpaardjes berijden met een rotsvast geloof in de papierwinkel van de UNESCO. Het wil maar niet doordringen dat sommige VN organisaties, zoals UNESCO en de UNDP al jaren verworden zijn tot werkverschaffers voor lieden die kwasie wetenschappelijke rapporten schrijven. Ik heb jaren geleden een Zweed ontmoet met wie het gezellig kletsen was. Hij was door de UNDP naar Aruba gestuurd, om Artesanía op een hoger plan te brengen. Zijn uiteindelijke geniale aanbeveling was om van geitenvellenleer stropdassen te maken om aan de toeristen te verkopen.

Goed onderwijs, dat is een waarheid als een koe, is de basis voor de vooruitgang van een gemeenschap. En goed onderwijs staat en valt niet bij het systeem, maar bij de leerkrachten. Men kan het meest fantastische systeem ontwikkelen, als de leerkrachten onvoldoende opgeleid en niet gemotiveerd zijn, zal je onderwijs altijd falen. Dus waar hoort het ministerie van onderwijs zijn speerpunt op te richten?

De minister van financiën heeft ook een ondankbare taak. Ze wil Aruba uit het slop halen, maar de belastingdienst verdomt het om te werken. Iemand zei eens tegen een van de ambtenaren: "zou je niet eens gaan werken?"Waarop het antwoord was: "Ik werk niet voor de AVP!" In onze tijd, met uiterst verfijnde IT oplossingen slaagt de belastingdienst er niet in gewoon op tijd de belasting te innen. Ze jagen liever brave burgers de stuipen op het lijf met drie of vier aanslagen tegelijk, omdat ze anders zouden verjaren.

Veertig jaar geleden waren de namen van alle instellingen op Aruba nog Nederlands. Vanaf 1975 begon de verandering naar Papiaments. En toen dat zo'n beetje gelukt was, gingen we met de eeuwwisseling over op ...jazeker: Engels. Ook in het door de gouverneur voorgelezen overheidsschrijfsel doken de Engelse benamingen prominent op, en dat terwijl de onderwijsminister met zijn vuist op tafel slaand zegt dat het Papiaments moet zijnn .

Succes, Aruba, met het nieuwe parlementaire jaar!

Henk de Beijer, een van de "stakeholders" = belanghebbenden = esnan interesá