Ja, hoor! Het is weer zo ver! Als je als kleine partij een erg tegenvallend verkiezingsresultaat het geboekt, zijn er twee probate middelen om daar verandering in te brengen. Het eerste is, hard roepen dat de criminaliteit de pan uit rijst, al bewijzen alle statistieken het tegendeel en het tweede is een wetsvoorstel indienen om straffen te verzwaren door minimumstraffen in te voeren , al kan iedereen met een beetje gezond verstand bedenken dat dit niet werkt, omdat niemand die een misdrijf begaat ook maar in de verste verte denkt aan de straf die erop staat. In de landen met de zwaarste straffen is de criminaliteit ook het hoogst.
Maar ja, zo'n populair wetsvoorstel indienen, dat gegarandeerd stemmen trekt , terwijl het toch geen enkel effect heeft, is natuurlijk heel wat goedkoper dan effectieve maatregelen invoeren, want een politiekorps voorzien van de moderne middelen en gespecialiseerde opleidingen om de pakkans te vergroten, kost veel, heel veel geld. Dat er behoorlijk bezuinigd zou kunnen worden door het openbaar ministerie en de rechterlijke macht niet op te zadelen met onzin aanklachten tegen politieke tegenstanders, en het voorkomen van schadevergoedingsprocessen van om politieke redenen ontslagen functionarissen, komt in de hoofden van de Arubaanse politici niet op, terwijl zoiets het openbaar ministerie veel meer soelaas zou bieden in de criminaliteitsbestrijding. Welnee! Een minister die geen kennis heeft van de functionering van een stichtingsbestuur, verlaagt zich tot de domheid om zijn eigen attitudes te projecteren op de rechter die probeert hem die kennis bij te brengen. Hij had dat zelf ook kunnen doen door de statuten van de betrokken stichting op te vragen, bijvoorbeeld via de Kamer van Koophandel.
Toen voormalig Procureur Generaal Nico Jörg na drie jaar Aruba op 62-jarige leeftijd verliet werd hij in De Volkskrantvan 20 juni 2008 op de voorpagina aangehaald met vernietigende kritiek op de politiek verziekte - waar hebben we dat eerder gehoord - sfeer op Aruba. Met name de vriendjespolitiek, het dwarsbomen van justitiëel onderzoek, het overladen van de rechterlijke macht met haat aanklachten tegen politieke tegenstanders en de hetze tegen de voormalige regeringen moesten het bij hem ontgelden. Zijn kritiek kwam er simpelweg op neer dat de politiek op Aruba het justitiële apparaat de kans ontneemt om zijn werk voor de gemeenschap naar behoren uit te voeren. Overigens is hij tien jaar later nog steeds bij Aruba betrokken getuige zijn ingezonden stuk in de NRC van 16 mei jongstleden waarin hij reageert op het pleidooi van Arnoud Kuijpers voor afschaffing van de Nederlandse examens. Hij is het daarmee volstrekt oneens.
Het zou geen gek idee zijn om in de toekomst parlementsleden en ministers een toelatingsexamen in minimaal noodzakelijke algemene ontwikkeling en kennis te laten doen. Maar ik ben bang dat het slagingspercentage ver beneden de maat zou zijn.
Henk de Beijer