De ernstigste vervuiling van het kerstfeest, voornamelijk veroorzaakt door de commercie, is zonder de minste twijfel het potsierlijke mannetje dat de naam Santa Claus draagt. De verregaande kerstvervuiling is al vele jaren in opmars en het ergste is dat er nog steeds geen enkele organisatie is, zelfs de kerken niet, die zich tegen dit kerstmilieu bederf verzetten. In tegendeel. Kerken werken er vrolijk aan mee door zowel het binnenste als het buitenste van de kerkgebouwen om te vormen tot een soort kermis schiettenten, met flikkerende lichtjes, kerstbomen en kerstballen EN SNEEUWIMITATIE, de een nog wilder en kitscheriger dan de andere. Hoe lang zal het nog duren voor priesters en dominees zich verkleden als kerstmannetjes?
Zelfs in Nederland, dat toch zijn bloedieigen Sinterklaas heeft, wiens gewijde en wijze naam hem is ontstolen om hem te verbasteren tot "Santa Claus", rukt het idiote ventje met zijn domme gelach hoe langer hoe meer op. Maar daar zijn, God zij dank, de laatste jaren in ieder geval groeperingen opgestaan, die de strijd hebben aangebonden met deze culturele vervuiling uit het land van Uncle sam. Men moet echter ernstig vrezen dat het een strijd tegen de bierkaai zal zijn, aangezien de commercie zich nietsontziend stort op al wat zij verwacht dat de kopers zal trekken.
Dat de Amerikanen Sinterklaas van de Hollanders hebben gestolen, zou daaraantoe zijn, als ze de Goed Heilig Man in zijn waarde en waardigheid hadden gelaten. Maar dat de Hollanders dat aftreksel van hun eigen gewijde weldoener nu ook nog terughalen om hun eigen cultuur te bezoedelen is feitelijk te onzinnig om waar te zijn.
Op Aruba en de Nederlandse Antillen kun je er in zekere zin nog schouderophalend aan voorbijgaan. De verering voor alles wat amerikaans is is hier zo overstelpend, dat onze eilanden zich klakkeloos laten vervuilen met de afvalprodukten van Amerikaanse gebrek aan eigen cultureel erfgoed. Zelfs het oude, Keltische dodenfestival Halloween, dat zijn moderne naam ontleent aan Allerheiligen ("Halloween" betekent "de vooravond van Allerheiligen") is gestaag bezig bij ons op te rukken met alle heksen en spoken die men er in Amerika aan heeft toegevoegd en die in de Caribische cultuur in ieder geval volmaakt misplaatst zijn. Daarbij kun je er alleen maar vrolijk om lachen, als politici en andere bralsprekerds zich breedsprakig uitlaten over "Nospatrimonio cultural" (ons culturele erfdeel). Kennelijk is de koopliedenmentaliteit die onze volkeren beheerst zoveel sterker dan het verlangen naar eigenwaarde, en eigen culturele identiteit, dat we ons doodgemoedereerd laten platwalsen met de wansmakelijkheden waarmee winkeliers van hoog tot laag verwachten dat ze er hun kassa's beter door kunnen vullen.
Het heeft er alle schijn van dat er geen sector ter wereld is, die meer bereid is alle eigenwaarde te grabbel te gooien dan de commercie, als het Vrouwe Pecunia maar behaagt! En de goegemeente, die niets liever doet dan de buren de ogen uitsteken, laat zich willoos slachtoffer maken en ontsiert zelfs huizen en straten met afgrijselijke Santa Claus poppen, DIE DOOR DIEZELFDE COMMERCIE IN ALLERLEI ONZINNIGE VORMEN TE KOOP WORDEN AANGEBODEN!
Het is triest, maar waar. Zelfs Latijns Amerika, dat sinds mensenheugenis zijn geschenkendag vierde op het feest van Drie Koningen, - Los Reyes - in navolging van Spanje, tenminste nog ontleend aan het evangelie, is inmiddels ook vrijwel geheel ten prooi gevallen aan het stompzinnige ijsmannetje met zijn overmaatse buik en lachwekkende puntmuts op, dat uiteindelijk, zoals reeds gezegd, een erbarmelijk afgietsel is van Sint Nicolaas.
Hij kwam naar Amerika met de Nederlandse kolonisten in Nieuw Amsterdam. Maar die stad veranderde al spoedig in New York, en onder Scandinavische invloed veranderde de heilige bisschop in een heidense Noordse trol of gnoom, ronddarrend in een arreslee, getrokken door rendieren om het kerstfeest te ontheiligen. De Engelse Father Christmas heeft tenminste nog eerbied voor de geboortedag van Christus, want hij verschijnt pas op Tweede Kerstdag - boxing day. Santa Claus aapt Sinterklaas na, door zich met zijn dikke buik door schoorstenen te wurmen op kerstavond zelf! En dat niet om wijze lessen uit te delen aan kinderen, zoals Sinterklaas, maar onder het uitstoten van ergerlijke lachsalvo's.
Het zou mij niets verbazen als er dit jaar, ergens vóór in een kerk een Santa Claus pop met lichtjes en al erin zou verschijnen! Er zijn al kerken waar je met pasen overmaatse konijnen tegenkomt (in plaats van hazen!), compleet met lange flaporen, en met de kerstdagen verlichte rendieren op de toren! Waar zijn we mee bezig? Waar zijn we in vredesnaam mee bezig!
Laten we dan liever Sinterklaas in ere herstellen. Hij hoort natuurlijk ook niet helemaal thuis in het cultureel erfdeel van dit Caribisch gebied, -- dat doet ook de mazurka niet, noch feitelijk het carnaval, die ook uit Europa zijn geïmporteerd -- maar hij vervuilt tenminste niet het kerstfeest en is een wijze weldoener. En hij is bovendien gedeeltelijk een kerstening van Germaanse mythologische figuren, van de oppergod Odin of Wodan met zijn lange witte baard en Sutr, de zwarte bewaker van de hete wereld Muspell. Odins speer werd de bisschopsstaf. Santa Claus daarentegen is een ontkerstening van de Heilige Nicolaas, die volgens de legenden vele goede daden verrichtte en die in grote delen van de wereld hoog in aanzien staat. Hij is zelfs patroon van schippers en zeevarenden en op Aruba is een belangrijke plaats naar hem vernoemd.
Het is bekend dat er op onze eilanden antiSinterklaas sentimenten bestaan, vanwege de vermeende discriminatoire implicaties van de Zwarte Pieten. Dat is heel begrijpelijk, want het gaat inderdaad om een blank-zwarte baas-knecht verhouding, maar folkklore op zich hoeft geen discriminerende sentimenten te weerspiegelen. Zij kán inderdaad negatieve attitudes impliceren. Daarom zetten dierenbeschermers zich wel af tegen het "Dera gai" feest op Aruba. maar dan plakt men attitudes uit het verleden op folklore die in het heden die sentimenten al lang verloren heeft. En in ieder geval is de Heilige Bisschop van Myra, Nicolaas, wat attitude betreft verre te verkiezen boven de oerdomme troll uit de Scandinavische mythen en sagen.